2009 Yılında 4. Din Şurası’nda kendisi de eğitimci olan bir anne anlatmıştı.
Kızıma Hz. İbrahim kıssasını okudum.
Nemrud’un O’nu kocaman bir ateşe attığını ve ateşin onu yakmadığını söyledim.
Kızım ateşin neden Hz. İbrahim’i yakmadığını sordu.
Ben de “Çünkü Allah Hz. İbrahim’i çok seviyordu, ona Halil’im (dostum) demişti” diye cevap verdim.
Bu olaydan kısa bir süre sonra mutfakta yemek yaparken kızım yanıma geldi.
Elini ocakta yanan ateşe uzattı ardından elini hızla çekti ve ağlamaya başladı.
Hemen sarıldım ve “kızım elin yandı mı, çok mu acıdı?” diye sordum.
Kızım, “hayır anne canımın yandığına ağlamıyorum, Allah beni sevmiyor, ona üzülüyorum” dedi.
“Sen meleksin Allah seni çok seviyor” dedim.
“Allah beni sevseydi ateş Hz. İbrahim’i yakmadığı gibi beni de yakmazdı” diye karşılık verdi.
Kızımın cevabı karşısında şok olmuştum.
Ve anladım ki; çocukla iletişimin yetişkinlerle iletişim arasında önemli farklar ve ayrıntılar var.
Evet dostlar!
Soyut düşünme aşamasında büyüklere göre farklı bir algılama sisteminde olan çocuklara büyüklerden daha farklı yaklaşmamız gerekiyor.
Söz konusu çocuk yetiştirmek ise ilk beş yaş sonra yaşanacak 95 yaştan daha önemlidir.
Yüksek düzeyde çalışan akıl-kalp ve ona bağlı duyular ve duygular çocuğu bize göre en az on kat daha özel kılıyor.
O özel, değerli ve şerefli insanla muhatap olurken birikimle, ilimle, uzmanlık alan bilgisiyle, sevgi, şefkat ve ciddiyetle davranmamız gerekiyor.
Okullar kapanıp yaz kurslarında ve evlerde daha çok birlikte zaman geçirdiğimiz çocuklarımızın dünyalarına girip onlara olumlu anlamda katkı sunmak istiyorsak ciddi emek vermemiz, önemli fedakârlıkta bulunmamız şart.
Bir köşe yazısı hacmi içerisinde bizim yapabileceğimiz çocukların çok özel olduğunu ve onları eğitirken/yetiştirirken sizin de özel bilgi ve katkılara ihtiyaç duymanız gereğine işaret etmekle sınırlıdır.
Mesela; çocuk eğitimi, pedagoji, fıtrat pedagojisi, oral fiksasyon, dar’ul erkam, ashabı suffeye, nizamiye medreseleri, sahnı seman medreseleri, enderun ve harem eğitim müfredatı, montessori, Casa dei Bambini (Çocuklar Evi), iletişim bilimine dair okumalar yapın.
Bir çocuk yetiştirmenin Süleymaniye/Selimiye camilerini yapmaktan daha hayati ve değerli olduğu bilinci ve farkındalığı ile çocuklarınıza yönelin ve emek verin.
Çocuklar bizim geleceğimiz, sadaka-i cariyemiz, her şeyimizi emanet edeceğimiz kıymetli ve değerli canlar.
Onlara yönelik yaptığınız her “feda”nın ileri de çok büyük “kar” olarak size, vatana ve millete döneceğini unutmayın.
Stories of the Prophet and Child Education
In 2009, at the 4th Religious Council, a mother, who was also an educator, told the story.
To my daughter, Mr. I have read the story of Abraham.
I said that Nemrud threw him into a huge fire and the fire did not burn him.
My daughter, why is your fire Hz. He asked if you did not burn Ibrahim.
I said, "Because Allah He loved Ibrahim very much, he called him my Halil (my friend)," I replied.
Shortly after this incident, while I was cooking in the kitchen, my daughter came to me.
He stretched out his hand to the fire on the stove, then quickly withdrew his hand and began to cry.
I immediately hugged and said, "Did your hand burn, did it hurt a lot?" I asked.
My daughter said, "No mom, I'm not crying because it hurts, God doesn't love me, I feel sorry for him."
“You are an angel, God loves you very much,” I said.
“If Allah loved me, the fire would be Hz. He would not have burned me as he did not burn Ibrahim.”
I was shocked by my daughter's response.
And I realized that; There are important differences and details between communication with children and communication with adults.
Yes friends!
In the abstract thinking stage, we need to approach children, who have a different perception system compared to adults, in a different way than adults.
Raising a child in question is more important than the age of 95 after the first five years.
The mind-heart working at a high level and the senses and emotions connected to it make the child at least ten times more special than us.
When dealing with that special, valuable and honorable person, we need to act with knowledge, knowledge, expertise, love, compassion and seriousness.
If we want to enter the world of our children, with whom we spend more time together in summer courses and at home, after the schools are closed, we have to put in serious effort and make significant sacrifices.
What we can do in a column volume is limited to pointing out that children are very special and you need special knowledge and contributions while educating/raising them.
For example; read on child education, pedagogy, fitra pedagogy, oral fixation, dar'ul erkam, Companions suffeye, nizamiye madrasahs, sahni seman madrasas, enderun and harem education curriculum, montessori, Casa dei Bambini (Children's House), communication science.
Focus on your children and work with the awareness and awareness that raising a child is more vital and valuable than building the Süleymaniye/Selimiye mosques.
Children are our future, our charity, precious and precious souls to whom we will entrust everything.
Do not forget that every "sacrifice" you make for them will return to you, the homeland and the nation as a huge "profit" in the future.