Dr. Cemil Paslı

Giriş Tarihi : 26-05-2025 12:33

522 OKUNMA

Oğuz Türkü “İki Ateş” Altında

Türkler önceki tek tanrılı inanç sistemlerine mutabık olan İslamiyet’i Emevilerin tazyikiyle kuzeye çıkmak zorunda kalan ehli beytten alarak Müslüman oldular.

Kur’an ve Sünnet’i yoğun çabalarla oluşturdukları Hanefi-Maturidi-Yesevi çizgisinde bir hayat nizamı haline getirdiler.

Bu yorum ile Abbasiler’in ardından bin yıldan fazla süredir İslam’ın bayraktarlığını yerine getiriyorlar.

Oğuz Türk’ü İslam’ı ilk kabul ettiği andan günümüze onu bir kimlik haline getirdi.

“Bir Ulü’l-emr idin emrine girdik

Ezelden bey’atli hakanımızsın

Az idik sayende murada erdik

Dünya ve ahiret sultanımızsın

Unuttuk İlhan’ı Kara Oğuz’u

İşledik seni göz bebeğimize

Bağışla ey şefi’ kusurumuzu

Bin küsür senelik emeğimize

Ertuğrul evladı yapamaz sensin

Canı verir cananı veremez Türkler

Ebedi hadimül haremeyniniz

Ölsek te Ravzanı ruhumuz bekler” (İdris Sabih Bey)

Sözlerinde ifade edildiği gibi İslam’a ve Peygamber (s.a.v.)’ine her daim sahip çıktılar.

7. yüzyılda Medine’de başlayan İslam Ümranı 13. Yüzyılda dünyanın zirvesine oturduğunda üç merkezle temsil ediliyordu.

Doğuda Semerkant, Batı’da Kurtuba ve ortada/merkezde Konya.

Üç merkezden ikisinde yük tamamen Oğuz Türkü’nün omuzlarındaydı.

İşin cihat kısmında sürekli yenileyen ve gerileyen haçlılar işin kaynağını keşfetti ve oraya saldırdılar.

13. yüzyıldan itibaren onlarda yoğun çalışmalarla İslam’ın bayraktarlığını yapan Oğuz Türkü’nü geriletmek istediler.

Oryantalizm/Şarkiyatçılık kürsüleri kurdular.

Concordance gibi geniş çaplı derin eserler meydana getirdiler.

Buldukları çözüm Oğuz Türkü’nü iki ateş altında etkisiz hale getirmekti.

Devşirdikleri Müslüman görünen kadrolarla iki sınıf oluşturdular.

Bu “bizden çok bizden gibi görünen” kadroların görevi efendileri batı tarafından şöyle tarif edilmişti.

Birbiriyle kavga eder gibi yapacaklar ama aslında asıl amaçları İslam’ın bayraktarlığını yapmaya çalışan Oğuz Türkü’nü araya alıp onu etkisiz hale getirmekti.

Bir grup “Batı Kültürü” nü “Medeniyet” adı altında pazarlayacak, Türk-İslam birikimine dair her önermeye “irtica” adını takarak saldıracaktı.

Diğer grup İslamcılık adı altıda; Arap Kültürü’nü İslamiyet diye savunacak yine Batıcılar gibi Türk-İslam kültürüne dair her fikre ve uygulamaya “ırkçılık” söylemiyle hücum edecekti.

Batı yetiştiği bizden ajanlarla 2 yüzyıldan fazla bir süredir bu oyunu başarı ile oynuyor.

1000 yıldan fazladır İslam’ın bayraktarlığını yapan ve bu uğurda büyük bedeller ödeyen Oğuz Türkü Batıcıların ve İslamcıların okları altında Ulubatlı Hasan gibi gönüllü olarak üzerine aldığı misyonunu yerine getirmeye çalışıyor.

İslam evrensel ilkeler içerir.

İmam Hanefi’nin istihsan yorumu ile İslam Kur’an ve Sünnet’teki ilkeleri ile insanlığa en kaliteli “hayat kumaşı”nı hediye getirmiştir.

Her milletin ve o milletin içerisinde her ferdin o kumaşı başkasını taklit etmeden üzerinde dikip yaşaması Allah’ın vahidiyet içerisindeki ehadiyet yaklaşımın emrettiği bir farz-ı ayındır.

Oğuz Türkü ehli beytten emanet aldığı İslam’ı zaten bünyesine çok uygun olduğu için kendi kültürüne uyarlamış ve kıyamete kadar devam edecek Hanefi-Maturidi-Yesevi çizgide bir yorum oluşturmuştur ve bu yolunda yürümeye kararlılıkla devam etmektedir, edecektir.

Batıcıların “irtica”, İslamcıların “Irkçı” söylemleri ve okları onu emin olduğu yolundan asla geri koyamayacaktır.

Oğuz Türkü’nün bu kararlılığını İdris Sabih Bey İslam’ın Peygamber (s.a.v.)’ine hitaben söylediği şu cümle ile ifade etmiştir.

“Ölsek te ravzanı ruhumuz bekler.”

Oghuz Turks Under “Two Fires”

The Turks became Muslims by taking Islam, which was in line with their previous monotheistic belief system, from the Ahl al-Bayt, who were forced to move north under the pressure of the Umayyads.

They transformed the Quran and the Sunnah into a life system in the Hanafi-Maturidi-Yesevi line, which they established with great efforts.

With this interpretation, they have been carrying the banner of Islam for more than a thousand years after the Abbasids.

The Oghuz Turks have made Islam an identity from the moment they first accepted it to the present day.

“We entered the command of an Ulu’l-emr

You are our allegiance-bearing khan from the beginning

We were few, thanks to you we achieved our wishes

You are our sultan of the world and the hereafter

We forgot Ilhan and Kara Oghuz

We made you the apple of our eye

Forgive our faults, oh chief

For our labor of over a thousand years

You are the son of Ertugrul, you cannot do it

The Turks will give their lives, they cannot give their loved ones

Your eternal servant of the two holy places

Even if we die, our souls will wait for Ravzan” (Idris Sabih Bey)

As expressed in his words, they protected Islam and the Prophet (pbuh). The Islamic Umran, which started in Medina in the 7th century, was represented by three centers when it sat at the top of the world in the 13th century.

Samarkand in the East, Cordoba in the West and Konya in the middle/center.

In two of the three centers, the burden was entirely on the shoulders of the Oghuz Turks.

The crusaders, who were constantly renewing and regressing in the jihad part of the business, discovered the source of the business and attacked there.

Starting from the 13th century, they also wanted to regress the Oghuz Turks, who were the standard-bearers of Islam, with intensive efforts.

They established chairs of Orientalism/Orientalism.

They produced extensive and profound works such as Concordance.

The solution they found was to neutralize the Oghuz Turks under two fires.

They formed two classes with the cadres they recruited who appeared to be Muslim.

The duty of these cadres, who “looked more like us than we are”, was described by their masters, the West, as follows.

They would pretend to fight each other, but in fact their real aim was to intervene and neutralize the Oghuz Turks who were trying to be the standard-bearers of Islam.

One group would market “Western Culture” under the name of “Civilization” and attack every suggestion regarding Turkish-Islamic accumulation by calling it “reactionary”.

The other group would defend Arab Culture as Islam and, like Westerners, attack every idea and practice regarding Turkish-Islamic culture with the discourse of “racism”.

The West has been playing this game successfully for more than 2 centuries with agents from among us that it has trained.

Oghuz Turks, who have been the standard bearers of Islam for more than 1000 years and paid a great price for this cause, are trying to fulfill the mission that they have undertaken voluntarily like Ulubatlı Hasan under the arrows of Westerners and Islamists.

Islam contains universal principles.

With Imam Hanafi’s interpretation of istihsan, Islam has brought the highest quality “fabric of life” to humanity with its principles in the Quran and Sunnah.

It is a religious duty ordered by Allah’s oneness approach within the unity of each nation and each individual within that nation to sew and live on that fabric without imitating others.

The Oghuz Turk has already adapted the Islam that it received from the Ahl al-Bayt to its own culture because it is very suitable for its structure and has created an interpretation in the Hanafi-Maturidi-Yesevi line that will continue until the Day of Judgment and it continues to walk on this path with determination and will continue to do so.

The “reactionary” rhetoric and arrows of the Islamists will never be able to turn it back from its sure path.

Idris Sabih Bey expressed this determination of the Oghuz Turk with the following sentence he said to the Prophet of Islam:

“Even if we die, our souls will wait for Ravzan.”

ETİKETLER:

NELER SÖYLENDİ?