Korona Döneminin Dijital Çocukları

İnsana hayvanlarda olduğu gibi hazır bir donanım (hardware) ve yazılım (software) sistemi verilmemiştir.

İnsana verilen her şey geliştirilmeye muhtaçtır.

Çocukluk, insanın ana vatanıdır.

Konu çocuk yetiştirilmesi ve eğitimi olduğunda beş doksan beşten büyüktür.

İnsan yüz yaşına kadar yaşasa dahi ilk beş yılı sonraki doksan beş yılı derinden etkiler.

Bu sebeple bir insan anne karnına düştüğü andan beş yaşına kadar yakından takip etmek anne-baba için hayati bir süreç olduğu gibi; devlet içinde bir milli güvenlik meselesidir.

O çocuk anne-baba için birlikte emek vermeliler, devlette onları bu hususta desteklemelidir.

Anne/babanın çocuklarına yönelik zaman ve emek verme sıralaması kariyerden, para kazanmadan, davadan; kısaca her tür maddi/manevi meşguliyetten daha önemli ve değerlidir.

Korona süreci insanlığın üzerinde derin izler bıraktı ve bu yönüyle henüz sona ermedi.

Bu etkilerin en önemli ve birinci sırada üzerinde durulması gereken etkileri de çocuklar üzerindeki bıraktığı derin izlerdir.

“Oral Fiksasyon” kavramının covid-19 ile birlikte çocuklarımızı sarıp sarmaladığı bir süreç yaşadık.

Evine hapsedilen insanlığın en çok zarar göreni bol somut etki/tepki ile gelişim ve eğitimini tamamlayacak olan çocuklar dijital dünyanın derinliklerine teslim edildiler.

Beyin/Kalp/Vücut gelişimi için günde binlerce etki/tepkiye ihtiyacı olan çocuklar sadece bir ekrana ve oradan yansıyan radyasyona maruz bırakıldılar.

Bu hassas dönem için ekstra çözüm ve çaba peşinde koşması gereken anne/babalar işin kolayına kaçıp en sevdikleri çocuklarını dijital kuyunun en derinine ittiler.

O kuyudan/mağaradan çocuklarımızı bir an evvel çıkarıp normal dünyaya alıştırmak ve uyumlarını sağlamak birinci önceliğimiz olmalı.

O döneme oral dönemde fikslenen (takılan) çocuklar bu derin izlerin olumsuz yansımalarını bir ömür yaşayacaklar.

Anne/baba, eğitimci, kamu ve STK’lara düşen hayati vazife korona dönemi çocuklarına yönelik özel yaklaşımlar geliştirmeleridir.

Anne/babanın, eğitimcinin, kamu ve STK’ların çocuk eğitimi ve yetiştirilmesi gibi bir milli güvenlik meselesine yaklaşımı üç aşamada ele alınmalıdır.

1.İyileştirici-geliştirici faaliyetler,

2.Koruyucu-önleyici programlar,

3.Tedavi-Rehabilite edici hizmetler.

Bugünlerde korona dönemi çocuklarımızın durumu üçüncü kademe değerlendirilmesi gereken bir husus halini almış olup konu son basamağa düşmüştür.

Kesinlikle yoğun bir programla çocuklarımız korona döneminde yoğun olarak maruz kaldıkları “oral fiksasyon” sendromundan çıkarılarak yollarına devam edebilmeliler.

“Oral Fiksasyon” radyasyon gibidir.

Sebebi de 0-5 yaşta anne/baba yoksunluğu ya da anne/babanın yanlış ve eksik uygulamalarıdır.

Çocuk o radyasyona maruz kaldığı zaman bir onkolog titizliği ve yoğunluğu ile beyin/kalp “oral fiksasyon” tesirlerinden tamamen temizlenene kadar ilgililerin birlikte çalışması gerekir.

Ya çocuğa anne/baba ve devlet olarak 0-5 yaşta yoğun emek ve değer verir diğer 95 yılda rahat eder ondan istifade edersiniz;

Ya da çocuğu 0-5 yaşta anne/baba ve devlet olarak ihmal/istismar eder diğer 95 yılda bir problem yumağıyla sürekli/kesintisiz uğraşmak zorunda kalırsınız.

5 mi, 95 mi?

Tercih te karar da sizin!

Digital Children of the Corona Era

Humans have not been given a ready-made hardware and software system, unlike animals.

Everything given to humans needs to be developed.

Childhood is the homeland of man.

Five is greater than ninety-five when it comes to raising and educating children.

Even if a person lives to be one hundred years old, his first five years have a profound impact on the next ninety-five years.

For this reason, closely monitoring a person from the moment he is conceived until the age of five is a vital process for parents; It is a matter of national security within the state.

That child should work together for the parents, and the state should support them in this regard.

The order in which parents spend time and effort on their children ranges from career, making money, litigation; In short, it is more important and valuable than any material/spiritual occupation.

The corona process has left deep scars on humanity, and in this respect it is not over yet.

The most important and most important effects of these effects are the deep traces they leave on children.

We went through a process where the concept of "Oral Fixation" surrounded our children with Covid-19.

The most damaged of humanity imprisoned in their homes, children who will complete their development and education with plenty of concrete effects/reactions, have been handed over to the depths of the digital world.

Children, who need thousands of actions/reactions a day for their brain/heart/body development, were exposed to only a screen and the radiation reflected from it.

Parents who needed to seek extra solutions and efforts for this sensitive period took the easy way out and pushed their favorite children into the deepest part of the digital well.

Our first priority should be to get our children out of that well/cave as soon as possible and get them used to the normal world and ensure their adaptation.

Children who are fixated on that period in the oral stage will experience the negative repercussions of these deep scars for a lifetime.

The vital duty of parents, educators, public and NGOs is to develop special approaches for children in the corona period.

The approach of parents, educators, the public and NGOs to a national security issue such as child education and upbringing should be addressed in three stages.

1.Remedial-developing activities,

2. Protective-preventive programs,

3.Treatment-Rehabilitative services.

Nowadays, the situation of our children during the corona period has become a third-tier issue that needs to be evaluated and the issue has fallen to the last step.

With an intensive program, our children should definitely be able to move on from the "oral fixation" syndrome that they were heavily exposed to during the corona period.

“Oral Fixation” is like radiation.

The reason is the absence of mother/father at the age of 0-5 or the wrong and incomplete practices of the mother/father.

When the child is exposed to that radiation, those involved must work together with the meticulousness and intensity of an oncologist until the brain/heart is completely cleared of the effects of "oral fixation".

Either you, as parents and the state, give intense effort and value to the child between the ages of 0-5 and feel comfortable and benefit from it for the next 95 years;

Or, as parents and the state, you neglect/abuse the child at the age of 0-5 and have to deal with a bunch of problems constantly/uninterruptedly for the next 95 years.

5 or 95?

The choice and decision is yours!