Bu Şehirde Kaç Zeki Oğuz Daha Kaldı?

“Onun yüzüne bakmak Anadolu’ya bakmaktır” demişti dostları. Kültür adamlarının, kültür elçilerinin, kültüre doğuştan sevdalı olanların yüzünde daima Anadolu’yu görürsünüz.

Özlerinde, sözlerinde, ortaya koydukları eserlerde buram buram Anadolu vardır hep.

Zeki Oğuz kardeşimiz bu anlatımlara, bu övgülere mazhar olabilen ender kültür adamlarından biriydi.

Kültür dairelerimiz, kültür kurumlarımız, kaç kere baktılar onun yüzüne, kaç kere baktılar onun gibi bu işe sevdalananların yüzlerine, kaç kere ellerinden tuttular kaç kere destek oldular kaç kere destek verdiler?

Kültüre âşık olan insanlar, şairler, yazarlar, sanatçılar, kültür adamları yalnız insanlardır. Anlaşılamayan, anlaşılmak istenmeyen insanlardır. Onları en iyi halk takdir eder, anlattıkları yöreler, şehirler, köyler, kasabalar, ilçeler, dağlar, ovalar, vadiler, nehirler, oralarda yaşayan insanlar bilir ve tanır.

Zeki Oğuz rahmetli de halkın içinde, halkın yanında, halkı anlatan halktan anlatan bir sanatçı, bir aşık, bir şair, bir yazar olarak yaşadı, araştırdı ve yazdı.

Kültüre aşıktı. Dağlara, taşlara, ormanlara, gezip dolaştığı yörelere aşıktı.

Kültür yöneticileri kültür sevdalılarının bu aşkını ne kadar görebildiler ne kadar farkındaydılar bu sorunun cevabı yok.

Feraset oturmuş iki gözü iki çeşme ağlıyorsa işte bu yüzdendir.

Kültüre sevdalı olanı ancak kültüre sevdalı olan anlar.

Zeki Oğuz kardeşimi anlayan anladı, sevenleri gözyaşlarına boğuldu, kahroldu.

Ve bu şehirde kaç Zeki Oğuz daha kaldı?

Kültür adamlarına, kültür sevdalılarına yaşarken değerini veremeyenler, vermek istemeyenler bu soruya ne cevap verecekler acaba?

ETİKETLER:

NELER SÖYLENDİ?

Website Yorumları

Erol Sunat

DİĞER YAZILARI Bir Zamanlar Tertemizdi Okullarımız Kara Vicdanlı Hiç Yarı Yolda Bırakıldınız Mı? Hani Çocuklar Bizim Geleceğimizdi? Ayakta Durmak Buysa Eğer Derinlerde Kaybolmak Meydanlar Er Meydanıdır Mızrak ve Çuval Meselesi Konya Şeker Efsanesi Darmaduman Dağ fare doğurmak zorunda mı? Kötü Gün Dostunuz Var Mı? Uçurumun Kenarı Dayının Hikayesi Müdür Kıyamet mi Koptu? Biz Bizden Gidemeyiz Yaşadığımız Her Güzel Gün Bayram Olsun ALPASLAN TÜRKEŞ Ramazan Hürmetine İhsan Ceylan Göl Şehrinin Hikayesi Söz, Etme Dedi Ses, Dinlemedi Bey Kızının Hikayesi Vakit Vuslat Vaktidir Seyit Küçükbezirci Öğretmenim” Kelimesiyle Geçen Bir Ömür Buram Buram Konya Kokma KASIMPATI Daha Nice Yüzyıllar Gör Türkiyem Yine Ortadoğu, yine kan, yine gözyaş Sultanlar Tepesinden Sultanlar Şehrine! Bu Benim Meselem, Derin Meselem” Makam Mahur Hava Eyyamı Bahur! BAYRAM GELDİ HOŞ GELDİ! Öfke hikayesi Dilinle Söylediğini, Kalbinle de Söyle Kara Odun Ateşe Eş Oldu Aydınlık Geldi!” Doğruluk Sözde Değil Özde Olur!’ Kalemin Su, Kâğıdın Rüzgâr İse... Söküklerini Dik Sözlerinin Bazen... Hak Kapısından Ayrılmayan Türk, Var Olduğu Müddetçe Vatansız Kalmaz Kıskançlık Yapanın Gönlüne Karanlıklar Çöker Dertlinin Derdini Dinlemek! Eden Kendisine Eder!.. AYNA Diline Hâkim Olmak Ramazan Hikayesi -2 Ramazan Hikayesi Adı Güzel, Kendi Güzel Muhammed Fani Dünya Hoştur Amma... SON CEMRE SÖZ! YILBAŞI DEMEK ŞEB-İ ARUS Aşçı Dede Kimin Dedesi? Benim Derdim Dermanım Bilen Yok! Ecdada Vefa! Yüreğe Gömülmek!