Bu Benim Meselem, Derin Meselem”

Hz. Mevlâna, “Sevgide güneş gibi ol. Dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol. Hataları örtmede gece gibi ol. Öfkede ölü gibi ol. Her ne olursan ol. Ya olduğun gibi görün ya göründüğün gibi ol!” demiş sekiz yüz yıl öncesi.

Biz sevgiyi kaybettik…Sevmeyi kaybettik. Birbirimizi sevemiyoruz.

Hakaretler yağıyor karşılıklı…Sözlerimiz ve cümlelerimiz sevgi yoksunu. Dostluğumuz göstermelik.

Pamuk ipliğine bağlı koptu kopacak bir dostluğa tutunmuş kalmışız.

Zoraki dostluk olabilir mi? Neden olmasın, oldu işte, dostuz dedik, dost kalalım dedik, gittiği yere kadar olamaz mı?

Olur olur bal gibi olur diyenler, dost ve dostluk kavramlarıyla dalga geçiyorlar aslında.

Kardeşiz diyenin dişleri gıcırdıyor.

Nasıl bir kardeşlikse artık…

Böyle bir manzarada hata üzerine hatalar yapılıyor.

Onulmaz yaralar açılıyor.

Yaralar kapanacağına, yara kaşıyıcılar yaraları kaşımakla kalmayıp, kanatıyorlar da…

Orhan Baba, “Hatasız kul olmaz” demiş ya o güzel şarkısında, biz hataları örtenlerden de hoş görenlerden de olamadık.

Hataları yüze vuranlardan, açık arayanlardan, pireyi deve, habbeyi kubbe yapanlardan olduk.

En ufak bir kıvılcım çakmasında, alt üst oluyor her şey.

Burnumuzdan soluyoruz. Yakmak, yıkmak, parçalamak gibi fiillerin peşinde sürüklenip gitmekten kendimizi alamıyoruz.

Öfkemizi yenemiyoruz bir türlü. Yenmek için bir gayretimizde yok, çabamızda.

Hiddet, nefret doludizgin…Tatlı dil yok, güler yüz yok, suratlar asık, barut gibi herkes.

Barış güvercinleri etrafımızda uçup dursa da omuzlarımıza konsa da onları görecek gözlerimiz öfkeye odaklı…

Öfke baldan tatlı diyen, öfke kışkırtıcıları öfkenin neleri havaya uçurduğunu, hangi köprüleri yıkıp geçtiğini, hangi kalpleri kırdığını görmezden geliyorlar.

Onun içindir ki ne olduğumuz gibi görünebiliyoruz ne de göründüğümüz gibi olma ihtimalimiz var.

ETİKETLER:

NELER SÖYLENDİ?

Website Yorumları

Erol Sunat

DİĞER YAZILARI Bir Zamanlar Tertemizdi Okullarımız Kara Vicdanlı Hiç Yarı Yolda Bırakıldınız Mı? Hani Çocuklar Bizim Geleceğimizdi? Ayakta Durmak Buysa Eğer Derinlerde Kaybolmak Meydanlar Er Meydanıdır Mızrak ve Çuval Meselesi Konya Şeker Efsanesi Darmaduman Dağ fare doğurmak zorunda mı? Kötü Gün Dostunuz Var Mı? Uçurumun Kenarı Dayının Hikayesi Müdür Kıyamet mi Koptu? Biz Bizden Gidemeyiz Yaşadığımız Her Güzel Gün Bayram Olsun ALPASLAN TÜRKEŞ Ramazan Hürmetine İhsan Ceylan Göl Şehrinin Hikayesi Söz, Etme Dedi Ses, Dinlemedi Bey Kızının Hikayesi Vakit Vuslat Vaktidir Seyit Küçükbezirci Öğretmenim” Kelimesiyle Geçen Bir Ömür Buram Buram Konya Kokma KASIMPATI Daha Nice Yüzyıllar Gör Türkiyem Yine Ortadoğu, yine kan, yine gözyaş Sultanlar Tepesinden Sultanlar Şehrine! Bu Şehirde Kaç Zeki Oğuz Daha Kaldı? Makam Mahur Hava Eyyamı Bahur! BAYRAM GELDİ HOŞ GELDİ! Öfke hikayesi Dilinle Söylediğini, Kalbinle de Söyle Kara Odun Ateşe Eş Oldu Aydınlık Geldi!” Doğruluk Sözde Değil Özde Olur!’ Kalemin Su, Kâğıdın Rüzgâr İse... Söküklerini Dik Sözlerinin Bazen... Hak Kapısından Ayrılmayan Türk, Var Olduğu Müddetçe Vatansız Kalmaz Kıskançlık Yapanın Gönlüne Karanlıklar Çöker Dertlinin Derdini Dinlemek! Eden Kendisine Eder!.. AYNA Diline Hâkim Olmak Ramazan Hikayesi -2 Ramazan Hikayesi Adı Güzel, Kendi Güzel Muhammed Fani Dünya Hoştur Amma... SON CEMRE SÖZ! YILBAŞI DEMEK ŞEB-İ ARUS Aşçı Dede Kimin Dedesi? Benim Derdim Dermanım Bilen Yok! Ecdada Vefa! Yüreğe Gömülmek!