ŞEB-İ ARUS

Şeb-i Arus, düğün günü, vuslat günü, sevenin sevdiğine kavuştuğu gün. O sev diyeni, sevmekle, onun yolunda yürümekle, onu anmakla, onun için yanmakla, onun adını ana ana yol gitmekle, onun adını ve sevgisini sohbetlerde, derslerde anlatarak geçirilmiş bir ömür Hz. Mevlana’nın ömrü.

Onun sözünde ve özünde ondan başkası yoktu.

Hiç olmadı.

Ancak, onda başka başka şeyler arayanlar bunu hiç anlamadı.

Hâlâ da anlayabilmiş değiller. Fiili kavlini, kavli fiilini tutmayanlar hep konuştular.

Ne diyordu Mevlâna; “Fiili kavlini tutmazsa bir kişi, dünya ve ahirette berbattır işi!”

Onun yaşadığı devirde de vardı böyleleri. Bugün de var.

Kendilerine bile faydası olmayan dilbazlar, çenebazlar, şahbazlar, devrimizin tabiri ile demagoji ustası demagoglar, neler anlatıyorlar neler.

Ayrıca bilmedikleri de yok! Her güzel günün kâbusu gibiler.

Dedikoduların, rivayetlerin ve tevatürlerin yaldızlı ambalajlarla sunulan edebe ve adaba sığmayan hikayeleri ile araştırmadan, okumadan, anlamadan, dinlemeden inanmaya dünden hazır insanları avlıyorlar.

Okumayı sevmeyen, araştırmanın yanından bile geçmeyen insanlar, anlatılanların o denli etkisinde kalıyorlar ki, artık bir başkasının dilinden konuşmaya başlıyorlar, falanca söylediyse doğrudur diyerekten!...

Kuran’ın kapağını kaldırsalar, ardından Mesnevinin kapağını kaldırsalar, tövbeler tövbesi diyecekler, amma velakin bu kadar kolay bir şeyi yapmak istemiyorlar. Bilemeyiz amma, belki de yapamıyorlar!...

Bir niyetlenseler, tabular yıkılacak, inandıkları çökecek, gördükleri sahte rüyalar bir anda bitecek.

Anlatıcılar, buna razı değiller, sadece anlatılanın dinlenilmesi yolunda bir hayli de mesafe almışlar!...

Sözün özü, Mevlana’yı sevmemiz, tanımamız, bilmemiz, sevmek için, tanımak için, bilmek için onu eserlerinden okumamız gerekiyor.

ETİKETLER:

NELER SÖYLENDİ?

Website Yorumları

Erol Sunat

DİĞER YAZILARI Bir Zamanlar Tertemizdi Okullarımız Kara Vicdanlı Hiç Yarı Yolda Bırakıldınız Mı? Hani Çocuklar Bizim Geleceğimizdi? Ayakta Durmak Buysa Eğer Derinlerde Kaybolmak Meydanlar Er Meydanıdır Mızrak ve Çuval Meselesi Konya Şeker Efsanesi Darmaduman Dağ fare doğurmak zorunda mı? Kötü Gün Dostunuz Var Mı? Uçurumun Kenarı Dayının Hikayesi Müdür Kıyamet mi Koptu? Biz Bizden Gidemeyiz Yaşadığımız Her Güzel Gün Bayram Olsun ALPASLAN TÜRKEŞ Ramazan Hürmetine İhsan Ceylan Göl Şehrinin Hikayesi Söz, Etme Dedi Ses, Dinlemedi Bey Kızının Hikayesi Vakit Vuslat Vaktidir Seyit Küçükbezirci Öğretmenim” Kelimesiyle Geçen Bir Ömür Buram Buram Konya Kokma KASIMPATI Daha Nice Yüzyıllar Gör Türkiyem Yine Ortadoğu, yine kan, yine gözyaş Sultanlar Tepesinden Sultanlar Şehrine! Bu Benim Meselem, Derin Meselem” Bu Şehirde Kaç Zeki Oğuz Daha Kaldı? Makam Mahur Hava Eyyamı Bahur! BAYRAM GELDİ HOŞ GELDİ! Öfke hikayesi Dilinle Söylediğini, Kalbinle de Söyle Kara Odun Ateşe Eş Oldu Aydınlık Geldi!” Doğruluk Sözde Değil Özde Olur!’ Kalemin Su, Kâğıdın Rüzgâr İse... Söküklerini Dik Sözlerinin Bazen... Hak Kapısından Ayrılmayan Türk, Var Olduğu Müddetçe Vatansız Kalmaz Kıskançlık Yapanın Gönlüne Karanlıklar Çöker Dertlinin Derdini Dinlemek! Eden Kendisine Eder!.. AYNA Diline Hâkim Olmak Ramazan Hikayesi -2 Ramazan Hikayesi Adı Güzel, Kendi Güzel Muhammed Fani Dünya Hoştur Amma... SON CEMRE SÖZ! YILBAŞI DEMEK Aşçı Dede Kimin Dedesi? Benim Derdim Dermanım Bilen Yok! Ecdada Vefa! Yüreğe Gömülmek!